Aurelia

czwartek, 5 maja 2016

Aurelia ma oczy w kolorze niezapominajek, karminowe usta, jasne włosy. Jest kobietą filigranową, wysportowaną i wkraczającą w wiek, o którym panie wolą zapomnieć. Aurelia uwielbia ludzi, czerpie siły z każdej relacji, a innych w zamian obdarowuje ciepłem i uśmiechem.

Ma rodzinę, niedługo na świat przyjdzie kolejny wnuk. Zazwyczaj stara się aktywnie pomagać młodej mamie, nie wyręczając przy tym tatusia. Wydaje się, że intuicyjnie postrzega granicę między pomaganiem a ingerowaniem w życie małżeńskie dzieci i bardzo się stara, aby jej nie przekraczać.

Pracuje zawodowo a w wolnym czasie uprawia działkę. Czasami z mężem jeździ na ryby, chociaż tak naprawdę wędkowanie nie należy do jej ulubionych zajęć. Ale docenia czas spędzony z mężem i spokój nad jeziorem. Nad wodą za dużo się nie rozmawia, żeby ryb nie płoszyć, więc to jest rewelacyjny czas na refleksję. W takich chwilach zazwyczaj wpada na ciekawe pomysły i zbiera siły, albo powody, by je zrealizować. Niejednokrotnie zaskoczyła bliskich, a nawet samą siebie.

Dla obcych ludzi a nawet dla bliskich Aurelia wydaje się kobietą silną, spełnioną, kochającą. Właściwie ma to o czym zamarzy. No i przy okazji jest zgrabną kobietą, doskonale ukrywającą swój wiek.

I właściwie jest to prawda, ale jest też pewna trudność, z którą zmaga się. Aurelia nie jest w stanie swobodnie zachowywać się w pewnych służbowych relacjach. Nie potrafi obronić się, może wyłącznie wykonywać polecenia osób, które wcale nie są jej przełożonymi. Bardzo ciężko je przeżywa, stara się nie pokazywać swoich uczuć na zewnątrz, więc na twarzy maluje uśmiech.