Co nowego?
wtorek, 7 lutego 2017
W ubiegłym roku opisywałam na blogu w każdym miesiącu inną kobietę. Wybierałam jakiś problem, który przeszkadzał jej swobodnie funkcjonować. Zwykle przy kilku wskazówkach oraz jej zaangażowaniu mogła się go pozbyć. Chciałam, aby zmagania różnych kobiet stały się mobilizacją dla Ciebie oraz dla mnie, aby rozpocząć metamorfozę, stawiać sobie cele i systematycznie do nich dążyć, poukładać relacje i złapać równowagę między troską o siebie i bliskich.
Koniec roku 2016
sobota, 31 grudnia 2016
W roku 2016 na blogu gościły fantastyczne kobiety: Marlena, Elżbieta, Anastazja, Sandra, Aurelia, Dalia, Ewelina, Klaudia, Natalia, Pamela, Weronika, Dagmara. Ubogacając nas swoją historią, pasją i temperamentem.
Grunt to dobra motywacja
poniedziałek, 19 grudnia 2016
Dagmara i Halina siedzą przy lampce czerwonego wina. – Nie wiem, czy dam radę wprowadzić trochę tajemnicy i niepokoju w rodzinie. Tak bardzo przyzwyczaiłam się do prostego działania. Właściwie po co mam wprowadzać ich w błąd, jeśli i tak nikt się koło mnie nie kręci.
Metamorfozę czas zacząć
czwartek, 15 grudnia 2016
Halina z córką nie tylko pomogły Dagmarze wybrać odpowiednią sukienkę, buty i torebkę. Ale też namówiły ją na delikatny makijaż i pomalowanie paznokci. Na koniec „oblały” perfumami i odwiozły na spotkanie członków stowarzyszenia. Nie chciały, by Dagmara po drodze zmyła makijaż, albo wróciła do domu się przebrać.
Dagmara ratuje świat
poniedziałek, 12 grudnia 2016
Jeszcze przez kilka dni po Mikołajkach Dagmara odbierała telefony od znajomych. I wcale nie chodziło o podziękowania, ale o to, kim był ów tajemniczy nieznajomy w czerwonym stroju. Najpierw dokładnie wyjaśniła, że to kolega ze stowarzyszenia, który zgodził się wystąpić w roli Mikołaja i według niej sprawdził się znakomicie. Po jakimś czasie odpowiadała, że to kolega; później, że znajomy aż w końcu przestała odbierać.
Dagmara
poniedziałek, 5 grudnia 2016
Jutro są Mikołajki, więc Dagmara postanowiła zrobić zaprzyjaźnionym dzieciom miłą niespodziankę. A jest ich dość spora gromadka – siedmioro przedszkolaków. Kupiła dla nich drobne prezenty i poprosiła swojego kolegę, aby przebrał się za Mikołaja i wieczorem wraz z nią odwiedził dzieci w ich domach.
Za pół godziny spotkanie
środa, 30 listopada 2016
Weronika włóczyła się kilka godzin, w końcu efekty wędrówki zaczęła odczuwać w nogach i postanowiła gdzieś odpocząć i coś zjeść. Nie chciała spotkać nikogo znajomego. Za dużo musiałaby się tłumaczyć, albo wymyślać jakieś kłamstwa.
Wagary
poniedziałek, 28 listopada 2016
Urlop – dumnie, ale to był jeden dzień, ponieważ na więcej nie otrzymała zgody. W tym dniu wyszła z domu, jak na wagary. Nikomu nie powiedziała nic ani o urlopie, ani o swoich zamiarach. A raczej powiedziała, że wróci dopiero wieczorem i to późnym, ponieważ na coś do załatwienia.
Kartka z zapiskami
wtorek, 22 listopada 2016
Weronika myślała nad tym co usłyszała, czuła się nie tyko źle z powodu tego, że jest wykorzystywana, naiwna, ale że to jest aż tak widoczne. Zdała sobie sprawę, że taki stan trwa odkąd pamięta, a właściwie to nie pamięta od kiedy, czyli od zawsze. Przyzwyczaiła do tego.
Dodatkowe godziny
sobota, 12 listopada 2016
Ze Świnoujścia wróciła zadowolona. Miała czas, żeby odpocząć, pospacerować brzegiem morza, przemyśleć różne sprawy i zajmowała się właściwie tylko sobą. A na co dzień nie ma możliwości na taki luksus.